کد مطلب:223782 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:122
نظریه ی نگارنده درباره سقوط برامکه
این جریان تاریخ تلاشی خاندان برامكه بود ولی مطلب یك حقیقت و باطنی هم دارد كه باید ریشه آنرا جستجو كرد و علل آنرا بدست آورد در علل ظاهری یكی ازدواج با جعفر و مضاجعت او و پیدا كردن اولاد بود كه هارون را سخت برآشفت دیگر آنكه یك سید علوی را بجعفر داد كه بكشد جعفر كه مسلمان بود و نمی خواست سادات علوی را بكشد او را زنده گذاشت - هارون از او پرسید علوی چه شد؟ گفت كشتم! - گفت بجان من بسر من راست بگو - گفت بسر شما از خون او گذشتم زیرا می دانستم مكروهی خلاف مصلحت خلافت از او صادر نمی شود. هارون الرشید بصورت ظاهر گفت نیكو كردی ولی چون جعفر برخاست بیرون رفت گفت خدا مرا بكشد اگر ترا نكشم.
[ صفحه 194]
علت دیگر آنكه برامكه رقیب قوی دیگری داشتند بنام ربیع كه فضل بن ربیع و اعادی او علیه برامكه بحسادت قیام كردند و سعایت در حق برامكه نمودند.
راست است كه مستی جوانی و زیبائی - مستی مال و ثروت - مستی ریاست و حكومت - مستی قدرت و نفوذ كلمه هم باعث غرور و تبختر می شد چون همه چیز برای برامكه جمع شده بود كه در حق او گفته اند:
ملك بنی برمك. تولی
و كان فوق السماء سمكه
تاملوا حالهم و قولوا
«سبحان من لایزول ملكه»
آری:
لطف حق با ما مداراها كند
چونكه از حد بگذرد رسوا كند
اما آنچه كه نویسنده استنباط می كند با این علل و عوامل ظاهری كمك كرده و تأثیر بخشیده است موضوع قتل عام سادات علوی بدست قدرت برامكه مخصوصا زندان كردن چند سال و شهادت حضرت ابو ابراهیم بن جعفر علیه السلام ششمین پیشوای متقی ائمه شیعه امامیه است و خون سادات بی گناه و مظلومی كه بدست عمال جنایتكار برامكه ریخته شد سبب شد كه ناگهان این خاندان بدین عظمت و سخاوت متلاشی و نابود شوند - چه جوانان هاشمی را كه در میان گچ ها گرفتند! چه كودكان و پسران زیبای علوی را كه در میان ستون ها گذاشته عمارت بر سر آنها بنا كردند! چه ساداتی را كه در زندانها افكنده و در تاریكی شب بیگناه آنها را سر بریده در چاه انداختند در حالی كه شب مرغی را نمی كشند؟! چه قدر از سادات علوی را كه پراكنده ساخته بی خانمان نمودند و مقابر آنها در كوهستانهای ایران بسیار دیده می شود همه از فشار مظالم خلافت هارون در دولت برامكه متواری و شهید شدند و آه نیمه شب این مظلومان كاخ حكومت بی نظیر برامكه را با تمام فضائلی كه داشتند منهدم و ویران ساخت.
[ صفحه 194]
علت دیگر آنكه برامكه رقیب قوی دیگری داشتند بنام ربیع كه فضل بن ربیع و اعادی او علیه برامكه بحسادت قیام كردند و سعایت در حق برامكه نمودند.
راست است كه مستی جوانی و زیبائی - مستی مال و ثروت - مستی ریاست و حكومت - مستی قدرت و نفوذ كلمه هم باعث غرور و تبختر می شد چون همه چیز برای برامكه جمع شده بود كه در حق او گفته اند:
ملك بنی برمك. تولی
و كان فوق السماء سمكه
تاملوا حالهم و قولوا
«سبحان من لایزول ملكه»
آری:
لطف حق با ما مداراها كند
چونكه از حد بگذرد رسوا كند
اما آنچه كه نویسنده استنباط می كند با این علل و عوامل ظاهری كمك كرده و تأثیر بخشیده است موضوع قتل عام سادات علوی بدست قدرت برامكه مخصوصا زندان كردن چند سال و شهادت حضرت ابو ابراهیم بن جعفر علیه السلام ششمین پیشوای متقی ائمه شیعه امامیه است و خون سادات بی گناه و مظلومی كه بدست عمال جنایتكار برامكه ریخته شد سبب شد كه ناگهان این خاندان بدین عظمت و سخاوت متلاشی و نابود شوند - چه جوانان هاشمی را كه در میان گچ ها گرفتند! چه كودكان و پسران زیبای علوی را كه در میان ستون ها گذاشته عمارت بر سر آنها بنا كردند! چه ساداتی را كه در زندانها افكنده و در تاریكی شب بیگناه آنها را سر بریده در چاه انداختند در حالی كه شب مرغی را نمی كشند؟! چه قدر از سادات علوی را كه پراكنده ساخته بی خانمان نمودند و مقابر آنها در كوهستانهای ایران بسیار دیده می شود همه از فشار مظالم خلافت هارون در دولت برامكه متواری و شهید شدند و آه نیمه شب این مظلومان كاخ حكومت بی نظیر برامكه را با تمام فضائلی كه داشتند منهدم و ویران ساخت.